Yok muydu taş kadar hissem,
bassaydın ya bağrına.
Yıkılmak binaya mahsus değildir ki
Senin bir cümlene bin kere yıkıldığıma kefilim ben..
Bana öyle ders verdin ki;
Kitaba yazsam roman olurdu seni..
Ben içime attım dert oldu bana
Ödünç alıyorum, seni bazen çoğu kez de gecelere
yüreğimin har olmuş kıyısına..
Toprak kokusu gibi, yağmurda ıslanan
Bana verdiğin değer, söylese ne kadar..?
Tutacak dileğimde kalmadı artık,
Boşuna kayiyorsun yildizlar
Seninle son kez konuşmadım diye,
Aylarca kafamda konustum ben..
Sonra mı eskisi gibi olamıyorum
Ben hayal kurarken bile
Haddimi biliyorum artık..
Yasadiğini bilip seni içimde öldürmeyi..
Nasıl çabaladığımı sorma bana
Cenazeme geleceğini bilsem,
Ölesim geliyor öyle özledim seni..
Helallik mi istiyorsun..?
Mezarının başına gelip helallik iste
Cevap verirsem, hakkım helaldir sana..
Kayıt Tarihi : 6.1.2024 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!