Kuru ekmek acı soğanla doyarım
Ben hem şehir’e hem de köye uyarım
Her zaman elde görür elde duyarım
Güzel bir kaç söz benim hakkım değil mi
Kar söndüremez içimdeki ateşi
Buldun bulanırsın benim gibi eşi
Bırak artık hesap etme üçü beşi
İnsanca yaşamak benim hakkım değil mi
Varımı yoğumu hep sana verdim
Onca yılı ayaklarının altına serdim
Arada bir hatırlanmak bütün derdim
Bir tek gonca gül benim hakkım değil mi
Küçük şirin bir köy benim ana yurdum
Orada ne büyük hayaller kurdum
Bu soruyu belki sana bin kez sordum
Mutlu olmak benim hakkım değil mi...
Kayıt Tarihi : 25.9.2008 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir komşu kadının eşi ile yaptığı tartışmayı istemeyerekte duydum.Bu şiir o tartışmadan doğdu.
Onca yılı ayaklarının altına serdim
Arada bir hatırlanmak bütün derdim
Bir tek gonca gül benim hakkım değil mi
Artık geriye ne kaldı verebilsin sevgisinden akan içtenliğine mukabil : )
Sevgiyle Adem Bey
G ö k m e n
Sanat1.com
TÜM YORUMLAR (1)