Saçlarının rengini, alev sanmış yanmıştım,
Gözlerinde kocaman, zümrüt saklı sanmıştım.
Gitme ne olur bu gece, yanımda kal bir tanem,
Gül yüzünü koklamak, sevmek hakkım değil mi?
Seni ne çok sevmiştim, bunu hiç anlamadın,
Ne bir selam gönderdin, nede bir gün aradın.
Alışmadım bir tanem, inan ki sensizliğe,
Mahkum ettin sen beni, bu derin sessizliğe.
Benden uzak dışımda, ne varsa benden öte,
Sevdam beni sürükledi, ardımdan ite, ite.
Kırılmış kanatlarım, uçamadım bir tanem,
Sevdalı bir kuş gibi, uçmak hakkım değil mi?
Yalancısın diyorsun, hiç yalan söylemedim,
İnan ki senden başka, hiç kimseyi sevmedim.
Gözlerime bakarsan, hemen bunu anlarsın,
Dudaklar yalan söyler, gözler yalan söylemez.
Yıkılsam paramparça, kanatlanıp da uçsam,
Birken kendi kendimde, yine binlerce olsam.
Ve sadece kendime, kendim için ağlasam,
Bu kadar da gözyaşı, benim hakkım değil mi? ...
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 13:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!