Kırmızı kışlar yaşanır
Pencere önünde bekler dururum
Bir yandan kar yağar bir yandan karalar
Yar ne olur elimi tut
Çıkar beni zindanlardan
Lakin uzaksın
Bir ihtiyar annenin yüz çizgileri
Anlatıyor sanki dünyanın başıboşluğunu
Geçen bunca yaşına rağmen
Anlamamış olması gibi dünyayı…
Ağlayıştaydı gerçeklik yaralama beni anne
Yeter uyanalım kabuslarımızdan
Utandım ağlamaya yanında yutkundum kelimeleri
Düğümlendi boğazım
Kar kış varsa da sen canımsın unutma
Sen hem gülsün hem reyhansın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!