Her gece yastığa döktüm yaşımı
Ah çekip taşlara vurdum başımı
Elimle tuzladım tatlı aşımı
Ayrılık derdine düştüm düşeli
Derdime ağlarım inceden ince
Şubatta yandım ağustosta dondum
Boğazıma kadar inanın doldum
Ellerim şaşırdı saçımı yoldum
Böyle bir karalı bahtım var benim
Siyahımdan başka rengim olmadı
Oturmuş köşede aklı karışık
Vardım ki yanına saç baş dolaşık
Ne umutla ne bahtıyla barışık
Dün gece sersefil birini gördüm
Elinde bir mektup gözleri dolu
Divane gezerim senin derdinden
Kimse anlamadı şaşkın halimden
Sırrımı sakladım kendi kendimden
İçime köz gözüme yaş oldun Yar
Böyle miydi.senin ile kavlimiz
Bilir misin ??
Senin yokluğunda ne acılar çektim ben
Bilir mısın??
Her gece pencerenin kenarında oturup gözlerimden yaş içime kan akıttığımı
Belki de hiç bir şey ağır gelmemişti gidişin kadar
Oysa ki sevdan bende yüceydi umman kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!