Hasretle uzanan şu ellerime
Uzat ellerini kırma gönlümü
Aşkının ateşi ta yüreğimde
Aşkınla ver bana getir ölümü
Sevdalı gönlüme biraz ümit ver
Dün sana yedi tepeden bakmadım İstanbul
Bakamadım…
Unutmak istercesine yumdum gözlerimi,
Bastım frenine yüreğimin
Bir kaza olmasın diye…
Dün sana bakmadım,bakamadım…
Aklım başımda değil Dokunmayın ağlarım
Yaşanmamış sayılsın Sensiz geçen yıllarım
Sabır taşı olsaydım Şimdi çoktan erirdim
Sana lazımsa eğer Hayatımı verirdim
Hayatımı yükledim Ben bu aşkın sırtına
Usul usul düşerken ay geceye
Attım yüreğimin sahiline kendimi
Yakamozlar bir yanda bir yanda gözlerin
Bir tek söyleyemediğin sözlerin kalmış aklımda
Sen sessizce benden giderken.....
Bu gece yağmur var yüreğimde
Senden ne kaldı geriye
Belki birkaç damla gözyaşı
Biraz hüzün
Bir kırık kalp…..
Ateş olsan
Ancak o kadar yakarsın.,,,,,,,
Şimdi çok uzaklardasın
Biliyorum,gelmeyeceksin....
Gecenin ayazı gibi çöktü üstüme hasretin
Üşüyorum,bilmeyeceksin.....
Bedenim buzul,yüreğim yangın yeri
Sensizlik çaresizlik,
Usulca vurdum kapıyı önce
Sonra hızlı hızlı
Heyecandan kalbim titriyordu
İçime doğmuştu sanki yokluğun
Açtım gönlümün Yerebatan sarayını
Sarnıçlarını gözyaşlarınla doldurduğun….
Sen yalnız,
Ben sensiz,
Yapayalnız…..
Bu gece de uykularım firari
Bu gece de gözlerim puslu
Dışarda hafif hafif esen rüzgar,
Çiseleyen yağmur
Ve gri bir şehir.
Sessizlik ürkütücü.
Çıksan çıkılmıyor,
Yasak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!