Ümitle başladı senle aşkımız
Anladım hiçbir şey sensiz olmuyor
Sanki hayal gibi yaşanan günler
Neden bu ayrılık aklım almıyor
Ölürdüm bir tanem senin için ben
Gittin, kırdın ümitlerimi
Gittin, yıktın hayallerimi
Gittin, bıraktın yapayalnız
Gittin, sensiz hayat imkansız
Alışamadım, alışamadım yokluğuna ben,
Kimi gün topladın yerden izmarit
Kimi gün yiyecek aş bulamadın
Senin ki ömür mü anlayamadım
Daha gün görecek yaş bulamadın
Yaşarken hayatın seyrine daldın
Tükendi ümidim eridim bitiyorum,
Hakkını helal et anne ben gidiyorum..
Buralarda kalamam
Ne yapsam unutamam
Ben osuz yaşayamam
İki deli sevdaydık hayatın kollarında,
İki keskin bıçak.
İki eğilmez ruh
İki ayrılmaz beden…
Şimdi iki yitik yürek,
İki yenik savaşçı.
Ömür denen mevsimin
Sonbaharına doğru usul usul olta atarken,
Rüyasında yaşarken geçen günlerin
Ömrümü yerli malı haftası sevinciyle yaşarken
Bazen bir bozlak tadında efkârlanırken
Yüreğimin vurgunlarında can çekişirken
Acıları dertleri
Unutup ta coşalım
Eğlenelim el ele
Bu günü yaşayalım
Yararsızdır ağlamak
Yüreğimde sevdan bir sancı gibi
Bekletirsin beni yabancı gibi
Yokluğun dinmeyen bir acı gibi
Çare ol gönlüme gitme ne olur
Yıkarım dağları bana bir gelsen
Ümit verip kaçıyorsun
Beni hep ağlatıyorsun
Yıllar boyu beklesem de
Unuturum sanıyorsun
Ellerimi uzatırken
Bir dünya istiyorum
Sevgi ve barış dolu
Bir dünya istiyorum
El ele kardeşçe yaşanan
Savaş,kin,nefret olmayan
Bir dünya istiyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!