Hakkâri’ye kar yağardı ve korkardım karanlıktan;
Zifiri karanlıklarda ağlardım sensiz,
Sen görmezdin; ama ben üşürdüm,
Kâh Şemdinli gibi terk edilmiş,
Kâh Çukurca olurdum kimsesiz,
Kâh Yüksekova ıssız ve sessiz,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman