Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Ektiğini biçer" insan.....
Kısaca...
...
Yaşam, yük artık...
Kolları uzun, "haramın!"
Kendini korumak maharet!
Hal, işte o hal........
Tebrikler Ali Kemal Bey..
Yine anlam katan değerli yorumunuza gönül dolusu teşekkürler ,saygı ve selamlarımla Üstadım
Vefanın olmadığı yerde sevgi
yaşamaz ama sevginin olmadığı
yerde vefa yine de yaşar. Derler
İnsanları vefalı eden en büyük
amil merhamet ve şefkattir.
Kalıcı dostluğun etiketi de budur.
TEBRİKLER SAYIN TAVUKÇU
Bu değerli yorumunuza teşekkür ederim sayın Üstadım , saygı ve selamlarımı sunarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta