Elemler sarınca güçsüz bedeni
Eşini dostunu orda tanırsın
Gönlünde ateşler yakar canını
Hiç geçmez hiç bitmez öyle sanırsın
Başa gelen çekilir yalnız kalınca
Kadere küsmeden yol yordamınca
Sabredip belaya hakka varınca
Mükafat hüzünde onu sezersin
Sözümden imtina ettiğim yerde
Ne kinim ne hırsım durur bu serde
Düşünür dururum düşerim derde
Cehennem dolacak onu bilirsin
Bunca kötü fesat yaşar giderler
Mazlumun hakkını görmez silerler
Bu işe vakıftır cümle erenler
Terazi kurulur onu görürsün
Tasamı hoş görün bundan ötürü
Kemalim yarına verdim götürü
Taşımam vallahi günah yükünü
Gidince ahrette onu bulursun
Kayıt Tarihi : 21.5.2021 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kısaca...
...
Yaşam, yük artık...
Kolları uzun, "haramın!"
Kendini korumak maharet!
Hal, işte o hal........
Tebrikler Ali Kemal Bey..
Yine anlam katan değerli yorumunuza gönül dolusu teşekkürler ,saygı ve selamlarımla Üstadım
yaşamaz ama sevginin olmadığı
yerde vefa yine de yaşar. Derler
İnsanları vefalı eden en büyük
amil merhamet ve şefkattir.
Kalıcı dostluğun etiketi de budur.
TEBRİKLER SAYIN TAVUKÇU
Bu değerli yorumunuza teşekkür ederim sayın Üstadım , saygı ve selamlarımı sunarım
TÜM YORUMLAR (2)