Hakk Rahmetini Şiiri - Zeki Günay

Kullara verdin sen, has nimetini,
Kul bilmez oldu şükür hürmetini.
Bitmez sandı, dünyalık servetini,
İnsan görmez oldu, hakk rahmetini.

Bilmez dünyalık mal sığmaz kabire,
Kul doymaz ki? ister haktan habire.
Amelsiz kul, beden kurtlar kemire,
İnsan görmez oldu, hakk rahmetini.

Aza kanaat yok, çoku az görür,
Ruh çıkar içinden, bedenin cürür.
Kalpsiz insan, hergün kalbi öldürür,
İnsan görmez oldu, hakk rahmetini.

Komşusu aç iken, kendi tok gezer,
Görmez hakk nimeti, ayakta ezer.
İnsan ölüm var de? günahla yüzer,
İnsan görmez oldu, hakk rahmetini.

Kul Zeki, sermayen hakk aşkın olsun,
Yarab kalpte, gülü Muhammed dursun.
Kuran'ın ayeti, kalbime konsun,
İnsan görmez oldu, hakk rahmetini.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY