HAKKın NURu
Ayrılıklardan yanmıştım yılgın,
Ne anam vardı ne de babam.
Minnetsizliği öğrendim minnet içinde,
Kula kul olmadım sen varken içimde.
Yarım sevdalarla yaktın yüreğimi,
Damla damla nur akıttın özüme.
Canlarımı aldın al kana bulandım
Sana gelen yolda sabırla sulandım.
Hakk yolunda hak içindi içim
Azraile bile aman vermedim.
Yanmayı öğrendim yanarken nurla
Nursuzluğa yandım sevda ateşinde.
Tuttum kibirden kokmuş ciğerimi
Arsızca sattım kutup niyetine.
Maddede bulamadım manayı
Aştım dağları hak kendi içimde
Düştüm nurumun cansız peşine
Nurum var idi artık içimde.
Korkmadım er meydanında nursuzdum
Cennet için değil cehennemi sevdim.
Nurum olmasa da nur sevdası yeter
Nurlu yüreğim nura bürünmek ister.
18.11.2002 — 03.45
Malkara
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Oğuzhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/09/hakk-in-nur-u-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)