Hakk'ın Kandilinde Gizli Sır İdim Şiiri ...

SULTAN SÜLEYMAN'A KALMAYAN DÜNYA

Sultan Süleyman'a kalmayan dünya,
Bu dağlar yerinden ayrılır bir gün.
Nice bin senedir çürüyen canlar,
Hakk'ın emri ile dirilir bir gün.

Ne güzel yapıdır Cennet yapısı,
Çok aradım, görünmedi kapısı.
Benim korktuğum yol Sırat Köprüsü,
Cehennem üstüne kurulur bir gün.

Karşıki dağlar da karlı dağ olsa,
Çevre yanı mor sümbüllü bağ olsa,
Ağa olsa, paşa olsa, beğ olsa,
Yakasız gömleğe sarılır bir gün.

Bu dünyada adem oğluyum dersin,
Helâli, haramı seçmeden yersin,
Yeme el malını, er geç verirsin,
İğneden ipliğe sorulur bir gün.

Gökte yıldızların önü terazi,
Ülker ile aşar gider birazı.
Yarın mahşerde de sorarlar bizi,
Hak mizan terazi kurulur bir gün.

Karac'oğlan der ki: Konup göçersin,
Ecel şerbetini bir gün içersin,
Sırat Köprüsü'nden sonu geçersin,
Amelin eline verilir bir gün.

Karacaoğlan

GEL AŞIK BAK ŞU MAHLUKUN İŞİNE

Gel aşık bak şu mahlukun işine,
Amel kazanmadan sevap istiyor.
Umurun halinden bilmeyen kişi,
Arifin ağzından cevap istiyor.

Dört kapının marızların bilemez,
Başı canı Hak yoluna koyamaz.
Okuyup da elifbeyi diyemez,
Hocaya varmadan kitap istiyor.

Fehm etmez kelamı, acıdır sözü,
Ne bilsin şekeri, şap sanar tuzu.
Kulluk makamına ermeden sözü,
Cenab-ı Mevla'dan hitap istiyor.

Kaba sofu gibi meydanda çıkar,
Yanaşman yanına nefesi kokar.
Tilki gibi her deliğe baş sokar,
Hemen de camide hattab istiyor.

Karac'oğlan der ki: Çoğaldı adu,
Seyrettim cihanı kalmamış tadı.
Kanaraya dönmüş kelp ilen kedi,
Utanmadan dönmüş kebap istiyor.

Karacaoğlan

EVVEL ALLAH AHİR ALLAH

Evvel Allah, ahir Allah,
Ondan ulu gelmemiştir.
Hak Muhammed'den sevgili,
Hakk'ın kulu gelmemiştir.

Şah-ı Merdân idi adı,
Cömert sofrasın kim kodu?
Ali'ye 'Arslan'ım!' dedi,
Ayruk Ali gelmemiştir.

Pîr olmayan aşka gelmez,
Koç olmayan kurban olmaz,
Ecel gelse derman olmaz,
Hak'tan rıza gelmemiştir.

Od düştüğü yeri yakar,
Değme dalda gül mü biter?
Ko dört dilin, çok kuş öter,
Bülbül ünü gelmemiştir.

Karac'oğlan, Hakk'a yalvar,
Verdiğine günah ol dar.
Şu âlemde eksiksiz yâr,
Kimse bulup gelmemiştir.

Karacaoğlan

EVVELİ YALAN DÜNYAYA

Evveli yalan dünyaya,
Kur'an m'indi, hece m'indi?
Haydin danışak alime,
Gündüz m'indi, gece m'indi?

Melekler safa düzüldü,
İblis'in bağrı ezildi.
Dört kitap nerde yazıldı?
Yoksa gökten hoca m'indi?

Melekler Mevla'nın hası,
İblis ona oldu ası.
Gökten o kudret lokması,
Toka m'indi, aca m'indi?

Karac'oğlan söyler ırdan,
Destur aldım ben bir pirden.
Beytullah'ın üstü nurdan,
Beyte m'indi, hacca m'indi?

Karacaoğlan

cepli miyim,değil miyim bilmem ki!
doğmuşum bir kere,giymişim entarimi
toplar toplar yürürüm eteklerimi
elime tutuşturur Azrail,ölüm biletimi...

gelmeden yüzlü yaşlara
öleyim bari!..

:)

Değerli Atik,

Karacaoğlan gibi birisinin, yaşadığı zaman dilimi ve tüm şiirleriyle birlikte bakıldığında nihilist bir sona inanması düşünülemez..

Üstelik bu şiirin girişinde de varoluşun başını '' Hakkın kandilinde gizli sır idim..diye tarif ediyor.. Ve zamanın döngüsü içinde yine başa dönüldüğünü söylüyor son dizede. Bu dünyada hiç olmamış gibi oluyoruz ölünce ama Hakkın kandilinin aydınlattığı asıl alemdeki yerimiz mahfuz duruyor,demiş oluyor şair..

Anadolu tasavvufunun egzistans (varoluş) tekvin anlayışına dair güzel bir örnek bu şiir..

Evet yediden yetmişe yol vardır bu yolda kibirlenmesin diye bizim dünyaya geliş yolumuzun nere olduğunu anlasınlar da başlarını dikmesinler mesajı çıkıyor

Hiç de doğmamışa döndürdün beni

Ne haktan ayrıldım, ne hakkı bildim.
Ne yoldan beriydim, ne yola girdim.
Hak teâla diledi, hakka yürüdüm.
Hakikat ki ben hiç yaşamamışım.