Gözle görünmeyen mahluklar bile
Kendi dillerince Hakk’ı zikreyler.
Cansız zannettigin topraklar bile,
Kendi dillerince Hakk’ı zikreyler.
Ağaçtaki kuşlar dağdaki taşlar,
Hakk’tan ğayrısına egilmez başlar.
Hakk deyince gözden dökülür yaşlar,
Bütün mahlûkat’ki Hakk’ı zikreyler.
Denizde balıklar suda yosunlar,
Çayırda koç, koyun, kuzu tosunlar,
İnsanlarda hep Kur’an okusunlar,
Harflerin her biri Hakk’ı zikreyler.
Kuş yuvada, çocuk ana rahminde,
Sağ toprak üstünde, ölü kabrinde,
Peygamber sırtında gümüş mühründe,
Çizgilerde bile Hakk’ı zikreyler.
Bulutlar aşk ile ağlarken gökte,
Çiçekler rengâreng fışkırır yerde,
Görmeyen gözleri görürsen körde,
Görmeyen gözlerde Hakk’ı zikreyler.
Melek Cennette Ruh bezm’i elestte,
Bülbüller gülşende altın kafeste,
Bütün kâinat yerde ve göklerde,
Kalp kendi dilince Hakk’ı zikreyler.
Salih Demir-1-12-2006-G.Antep
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 16:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gönlüne sağlık
TÜM YORUMLAR (2)