Hâkk-ı Âlem Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Vâr ile yoku vâr eden benim.
Yoktan vâr, vârdan yok eden benim.
Gözüm hiçbir şey görmese bile,
Sözün anlamını bilen benim.

Çalap özün bilse neye yarar...
Âdem sözün bilse neye karar...
Ahrazım belki duymasam bile,
Cihan maksudunu bilen benim.

Bugüne bakarak yarını bul.
O vakit sana denir ârif kul.
Özüm cihanda kaybolsa bile,
Özüne inmeyi bilen benim.

Şah-ı Kebir yolun miskinliktir.
Âdemden öte bir tiksinliktir.
Demi demine olmasa bile,
Mazmunu mazrufa sunan benim.

Âşık Şah-ı Kebir