Hakk Der Giderim Şiiri - Suzan Çelik

Vurulmuştum adline hakiki bir düş görmüştüm
Divaneydim derdimden dermansızdım ölmüştüm
Hakk sedasın işittim yoluna geldim düştüm
Ölsem de bil yolundan ayrılmam gayri Pirim

Derman ararken bir yerde yine dertlere düştüm
Ağlardım.. hem inlerdim.. yine derdinle hoştum
Aşk şarabın tadından, ben sevdadan sarhoştum
Ol sevdanın hatırına dertsiz bırakma Pirim

Adaletmiş bir adı.. Sanır ki kandım zalim!
Adilmiş vah düzeni! Ondan mı muzdaribim
Bildim ki Dost Mevla, Sade Hakk’a güvendim
Hiç mahkeme kadıya mülk olur mu ha Pirim

Bundan geri böyleyse Hakk der ben de giderim
Er yokmuş bu yerlerde Yar yoluna gelirim
Dikenliymiş yolların, olsun dertle ererim
Ellerin gülü yaban bildim bildim ah Pirim!

Başka divan tanımam davam yolunda Pirim
Pirim kurban olayım! Vah yanarım, eririm..
Yoldaşın olayım bırak, Son Durak’ta inerim
Dost’a varmazsam oradan bil divane giderim

21 Ağustos 2008