Mehrimle yaşamak ne zordur ey derman arar can,
Tâkât tükenmiş, aşk içinde gizlidir feryân.
Seydimle gönlüm bir rabâta erdi nihayet,
Sûfîce bir sabırla doldu kalpte her meydân.
Sadâkat etse kul, alayla gülse halk yine,
Ayn ile baksan dahi eğrilir bazen izan.
Tekbîri ehlinden duymayanlar eyvâh eder,
Nâkıs dilinde zikr olur ki şekle varmaz cân.
Pîr eğer âr olursa mazluma zulm eyler,
Sözde vefâsı var, içinde bin türlü firkandân.
Haşmınla seyredip de asrı kurma ey gâfil,
Dünya gelip geçer, kalırsa sendedir sultan.
Tekrâr ile devşir kasrı kimseye bâkî mi?
Çürük binâda hân olur mu söyle ey îmân!
Neyleyim ömrü, belâsı hep sarhoş eylemiş,
Berduş gezip de zıkkım içmiş aşk diye nâdan.
Kayıt Tarihi : 11.8.2025 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!