Hakir Şiiri - Bekir Cıla 2

_HAKİR_

Huşûmla dereye indim ağladım
Gözyaşıma baktı, sel duygulandı
Ben de sular ile coştum çağladım
Akıp biriktiğim göl duyğulandı.
*
Tabiri muamma gördüm düş ince
Kanı soğuk kulda olmaz düşünce
İhtiyar olup da gözden düşünce
Akrabalar kaçtı, êl duygulandı
*
Fokur fokur kaynayıp da piştim ben
Genç iken iğneyle kuyu eştim ben
Serap gördüm, yâr yoluna düştüm ben
Mecnun sandı beni çöl duyğulandı.
*
Kır atlı düz geçti, yönü döndürmez
Mağrur baktı, terkisine bindirmez
Bağrıma buz esti, od'u söndürmez
Bu ne iştir dedi yel duyğulandı.
*
Kedim her gün gece böyle mi dedi
Kuşum boşa feryat eyleme dedi
Sazım dertli nağme söyleme dedi
Gerildi sap attı tel duygulandı.
*
Hep nafile Hu dey koştum yoruldum
Ecel geldi, ak kefene sarıldım
Pir Bekir'im toprak ile karıldım
Kabir eşen kazma bel duyğulandı.
B CILA 14:11;2022