Hakimim Şiiri - Durali Acar

Bir sorum var hakimim:
Günlerdir sorup soruşturduğum.
İnsan hıçkıra hıçkıra ağlarken,
Hıçkırdığı için ayrı bi ağlar mı?
Ne oldu hakimim?
Sustunuz.
Ağlar hakimim.
Nasıl olur bilir misin?
Dur anlatayım hakimim:
Öyle zamansız bir hıçkırık tutardı,
Hayatına tutunamadığımın.
Ama bir görseniz,
O kadar tatlıydı ki hakimim,
Hıçkırdıktan sonra mahcup mahcup,
Gülerdi. Gülşünde tutuklandığım.
Tutar tutardı da, bir tutamadık,
Dikiş tutmayan yaralarımıza,
Aşkı saramadık hakimim.
Şimdi ben müebbet yedim hakimim.
Gözlerinde suç üstü yakalanıp,
Gülüşünde tutuklu kaldım.
Ve ben hakimim,
Öyle suçluyum ki;
Göremediğim yüzünden azad olmayım.
İdam cezası gerek bana hakimim,
İznin olursa yarimin kirpiklerinde,
Saçlarını boynuma dolayarak asın beni.
Ama son bir isteğim var hakimim,
Ben onu çok sevdim,
Aşkına hakim,
Gözlerine hasretim.
Ölümün geldiği vakitte;
Son kez yüzünü göreyim...