Hâkimi Âdil Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Çok eski zamanlarda, hem uzak diyarlarda,
Tecrübeli bir seyyah, ömrü geçmiş yollarda,

Yolculuk etmiş yine, uğramıştı bu yere,
Selam ile yaklaşmış, panayırda bir ere,

Samimi hava ile, ikisi anlaşmıştı,
Daha sonra pek ciddi, ahbablık başlamıştı,

Bu memleket hakkında, sordu bazı şeyleri;
Görünüşü pek güzel, yemyeşildi yerleri,

Demiş; sizin ülkeniz, neden güzel bir diyar,
Cevâben dedi ona; çünkü millet bahtiyar,

Bu saadet, millete, acep nerden geliyor?
Çünkü onun dostu da, sebebini biliyor,

Aslında, mâlikimiz, adâletle iş görür,
Çünkü adâlet ile, işler mükemmel yürür,

Bizim seyyah bu sefer, sultanı merak eder,
Acaba sultanı biz, görmemiz mümkün mü der?

Melîkimiz geziyor, dolaşır çarşı pazar,
Bazı seneler olur, görürüm azar azar,

Tebdil-i kıyâfetle, memleketi dolaşır,
Aslında hâkimlere, böylesi pek yaraşır,

Dedikten hemen sonra, bir hazırlık başlamış,
Saraydan çıkışını, ikisi de anlamış,

Uğrar sultan bu sefer, kuşcular çarşısına,
Fiâtı yüksek olan, kuş çıktı karşısına,

Soruverdi fiatı, pahalı değilmidir?
Diğer kuşlara göre, hikmeti acep nedir?

Kuşcu tutup anlatmış, kekliğin hünerini,
Demiş, avcılar bilir, bu kuşun değerini,

Çünkü bu kuş öterek, çağırır keklikleri,
Avcı artık mutludur, kazanır teklikleri,

Bunu duyan o hâkim, çok fenâ hiddetlenmiş,
Kekliği almak için, böylece niyetlenmiş,

Sultan altın vererek, kekliği alıvermiş,
Hançeriyle kekliği, ikiye bölüvermiş,

Bu hâli gören kuşcu, bağırmağa başlamış,
Tanınmayan sultanı, fena halde haşlamış,

Soğuk kanlı o sultan, kuşcuya şöyle demiş;
O kat’i ölmeliydi, çünkü ihanet etmiş,

Katli onun vaciptir, hâinler ölmelidir,
Suç cezasız kalmasın, bu millet görmelidir.

31.03.2009