Hakime Hanım Şiiri - Osman Şimşek

Hakime Hanım

Hakime Hanım!
Kaç yıla verdiniz hükmümü ki ayrılamıyorum kapınızdan,
söyleyin aşkımın şahidi polislere
her seferinde takmasınlar yüzüğü...
kalbim zaten size kelepçeli, anahtarı gözleriniz.
Bir işaretiniz yeter kal demeye...

Hakime Hanım,
neden hüküm verdiniz bilmiyorum,
doğrusunu isterseniz ilgilenmiyorum...
Akrebin kendini sokması gibi
kaçamayacağım köşelere birazda isteyerek koşuyorum.
Nasılsa akreplerin efendisi, bilir diyorum beni
Bilir ve yeniden der;
"HÜKÜM! Gözlerim zindan, kirpiklerim parmaklık.
Bırakın gitsin! "