Hakime Hanım Şiiri - Zeki Günay

Aldığın parayı, versen ne yazar,
Başımı yerlere, eğdin sen benim.
Ben doğru anlattım, sen yanlış bildin,
Kalbimi fikrinle, kırdın sen benim.

Hakim hanım hüküm, akıl işidir,
Su dolu testimi, kırdın sen benim.
Şu bayramı bana, sen zehir ettin,
Kurban diye, başımı kestin benim.

Benim başım yerde, senin göktemi,
Kimden emir alıp, vurdun sen beni.
İnsan görmez ise, bilmez doğruyu,
Yalancı mumuyla, yaktın sen beni.

Ben susarım, kul hali Allah bilir,
Allah'a şikayet ettim ben seni.
Sürgün olsam, arz'ı talep etmezdim,
Sürgünden besbeter, ettin sen beni.

Sende kalem eğri, bende söz doğru,
Kalem ile boynumu, kırdın benim.
Sözümü doğru, İster kaba anla,
Yemek kab kacağımı, kırdın benim.

Hüküm bilen kul, bilir hesabını,
Ev çarşı hesabına, sürdün beni.
Üç günlük şu dünyada, hükmün bu mu?
Adaletsiz hükmünle, yıktın beni.

Varsın başka hakim, sunsunlar bana,
Terazi demirimi, kırdın benim.
Kürsüden tokmağı, vurdun başıma,
Adalet inancımı, kırdın benim.

İple idam etsen, dava etmezdim,
Kursağıma lokmayı, tıktın benim.
Var şimdi bayramını mutlu geçir,
Ev içine, zindan ettin sen beni.

Allahtan başkasına, eğmem boynu,
Hakkettin şiiri, duydun mu beni.
Bin defa düşün, bir defa karar ver,
Yokluk hançeriyle, vurdun sen beni.

Kul Zeki der, düştü hakimde kalem,
Ey mubaşir Katip, sende duy beni.
Karara sizlerde, şahit oldunuz,
Gülerek parama, el koydun benim.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY 26.06.2023