bir kız oturuyordu tam altında
"yaz" dedi kızım o na,
gereği düşünüldü.
belliydi
çok çok acelesi vardı
ve vicdani kanati
evinde o nu bekleyen oğluna
hakimdi.
"yaz" dedi kızım
karşında kazığa benzeyen o şeyin
ömür boyu çocuklarından mahrumiyetiyle
mahkumiyetine..
" karar verildi".
ve kalktı gitti...
öylesine gururlu ve forslu
banaysa kalan ardından
ağlayan gözlerle bakmak oldu.
Kayıt Tarihi : 3.3.2014 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!