Hakim Bey Şiiri - Muradiye Yollu (söğüt)

Ben boşanmak istiyom Hakim Bey,
Artık ne huzur,ne saadet var bende.
Gönül isterdiki sonsuza dek sürsün.
Kabahatli kim diye ne sorarsın Hakim Bey.
Evlendiğim gün başladı kederim,
Dedim ki kendime,üstesinden gelirim.
Eşim sağolsun saklamış,
Eski eşin hatıratı vardır ya!
Evlilik cüzdanlarını yeni gelinken buldum.
Evin köşesinde gizli gizli ağladım.
Her soruna bir çözüm,
O nun için yokmuş bir sorun.
Başkaca ne sorarsın Hakim Bey,
Evimin her yerinden eski fotoraflar topladım.
Bir yuttum,iki yuttum,üç yuttum.
Kusacam şimdi,
Ümüğüme kadar geldi Hakim Bey.
Bu adam çocuklara tapardı,
Biliyom yeğeninden.
Allah bir evlat bağışladı bize en güzelinden.
Oğlumuz oldu,
Babammız iş değişikliği bahanesiyle,
40 gün,doğru dürüst eve bile gelmedi.
E ben daha ne diyem?
Gerisini sen taktir et Hakim Bey.
Şükürler olsun kumarımız yok,
Elde avuçda olsa da saçsa Hakim Bey.
İçkinin de bana zararı yok diyor ya,
Kör olası labaratuvar sonuçlarıda,
O nu tastikler gibi doğru çıkıyor.
İyi bir adam benim kocam Hakim Bey,
Amma velakin içkiyi bırakmıyo.
Kumar dedim, içki dedim,meraklandın mı?
Karı-kız yok diyo ben inanıyom.
Doğrusunu ne sen,ne de ben bilirim.
Bilse,bilse Yaradan biliyor.

Muradiye Yollu