Hakim Bey Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Şimdi olacaktı iki tepsi kadayıf dolması,
Yanında da bir çuval cevizin yarısı.
Hani getirseler kabul etmem mi bir kaç tepsi baklavayi?
Ama nerde... hakim bey Allah alsın bu avradi.

Çoğ yiyirsen diyir ekmeyi sayiynen verir,
Gahvaltılığ yarım teneke tere yağıma ambargo goyir,
Öğlende bir iki guzi benim gibi adama çoğmudur?
Gelde bizim avrada anlat hakim bey.

Her gün üç öğün bennen gavga edir,
İki tencere yemeğimden birini vermir,
Benim gibi adama perhiz tuttirir,
Çoğ geçmez; bu avrat beni öldürür hakim bey.

Böyle itişip gağışip sürüp giderken,
Bir gün eve döndüm hayli erken,
Şöyle mutfağa gadar uzanim dedim avrat yoğken,
Gavun garpuzi gabuğnan yuttum aceleden.

Yari bişirdim etleri vağıt bitmeden,
Bir desti yoğurdi bitirmişem bilmeden,
Salamlari sucuğlari yudarken,
Avrat geldi yağaladi hakim bey.

Bir elinde merdane bir elinde oflaği,
Artığ bu gari beni canımdan bezdirdi,
Genede sucuğlari gurtaramayınca,
Etlerimi gıtlayip morartti hakim bey.

O aciynen soluğu aldım huzurunda,
Üçyüz elli kilodan düşmüşem ikiyüzelli kiloya,
Ben artığ garar verdim bu avrattan boşanmaya,
Yalvarıram gır galemi hakim bey.

Düşüniremde gendi gendime,
Diyirem yazığ olmiş Kızıloğlum sene,
Yemek gitmez oldi zavalli mideme,
Vağıtta beş ekmek iki tayuğtan ne çığar hakim bey?

Boşa beni bu mahkeme duvari suratli avrattan,
Sene söz bu garip Kızıloğlundan,
Davarımın; üç tene en tavli goçlarından,
Keseceğam yiyeceyiğ ikimiz hakim bey...