Hakim Bey Şiiri - Şairin Sesi Ayhan

O da öyle bakmasaydı, öyle güzel bakmasaydı, Hakim Bey,
O gözleri, o kirpikleri, o kaşlarıyla beni yazgıma çivilemeseydi,
O gülüşüyle içimde bir bahar koparmasaydı,
Saçları rüzgâra değip de beni delirtmeseydi,
Vallahi de billahi de ben böyle yanmazdım!

Sorun beni cümle aleme,
Ne zaman düştüm bu yangına, ne zaman gönüllü yandım?
Ne zaman isyan ettim kadere, ne zaman teslim oldum?
Bir ispatı varsa bu davanın,
Beni onun yanında görenler şahittir, Hakim Bey!

Yürüyüşü suç unsuru sayılmalı,
Gözleri delil olarak sunulmalı,
Gülüşü mahkemede okunmalı,
Ve eğer ceza verilecekse,
Ben değil, o da oturmalı sanık sandalyesine!

Çünkü ben gönüllü girdim bu aşka,
Ama o suçsuz değil, Hakim Bey!
Saçları rüzgârı tahrik etti, gülüşü içimi dağladı,
Bakışları kurşun gibi saplandı yüreğime,
Ve ben, elleriyle idam edilmiş bir mahkûmum artık.

Sorun şu göğe, sorun şu yıldızlara,
Hangi gece onun hayaliyle yanmadım,
Hangi sabah adını anmadan uyanmadım?
Bunu da geçsin kayıtlara, Hakim Bey!

Beni suçlu ilan ediyorsanız, eyvallah,
Ama bilin ki, aşkın mahkemesi olmaz,
Ve aşkın hükmü, aşığın dilinde değil,
Onun gözlerinde yazılır, Hakim Bey.