Hakim Bey Şiiri - İdris Yılmaz

Ben çok endişeliyim hakim bey
Bu dünya sonum olacak
Tüketiyor beni
Çıkamıyorum bir türlü içinden
Beni tutanlar kendilerini tutamadı
Yıktılar tüm dertlerini
Mutluluğum için
Acı diyorum hakim bey
Aşk ile karışık olunca güzelmiş
Beni öyle kandırdılar.
İnsanlar var ya hakim bey
Aldıkları iyilikleri yanına kar sayıyor
Çaldıkları mutlulukları
Kırdıkları kalpleri
Kaçırdıkları huzurları
Talan ettikleri ömürleri
Bila bedel zimmetlerine geçiriyorlar
Ruzi mahşerde iki elim yakalarında
Dünyada yaşatmadılar esefa
Arayacağım aşkımı.
Sevgi olmayınca
Düşünmek insan olmaya yetmiyormuş hakim bey
Çok düşündük
Çok konuştuk
Bir türlü çıkamadık düştüğümüz kuyudan
O kuyular ki Yusufunu beklerken
Yusuf az kalsın kanacakmış Züleyhaya
Çok şükür zindan var aşkı koruyan
Her ayrılık bir zindan değil mi hakim bey
Dünya iki kere geçmiş üstümden
Bu yüzden geç kalmışım çok şeye
Bana bir şans daha verilmeli değil mi hakim bey
Geç anlayışlı biriyim kabul ediyorum
Sevdiğimin gözlerindeki yaşları mutluluk zannettim
Sezmiş meğer her şeyi
Kitabımız farklı mürekkeple yazılmış işte
Onunki gelinlik gibi bembeyaz
Benim ki utanç gibi kıpkırmızı
En son gördüğümde
Gözlerinin dipsiz olduğunu farkettim hakim bey
Bir acının bir de aşkın doyumu yok
Bir de en yakınların aldatmasının
Bu yüzden yaktım anılarımı
Yaktım beni yıkan her şeyi
Geri dönüşüm yok
Suçluyum işte.