Hakim Bey ( Hâkime Hanım )

Düzene şaşırdım, şaştıkca şaştım,
Oturdum düşündüm taştıkça taştım..
Yakmak mı? yanmak mı? kaçtıkça kaçtım.
Adalet olsun, zalimliği sen bul Hâkim Bey!

Yanlışlar kayboldu görünmüyor sanki,
Doğrular faili meçhul bulunmuyor sanki,
Tanıklar eksik ifade verir, talan var sanki!
Sanık sandalyesindeyim, suçluyum sanki.
Müşteki suçlu, sen gör ve çöz Hâkim Bey!

Canım acıyor mücadele ettikçe ben, bak!
Belden aşağı vuranlar korkarım haklı çıkacak.
Adalet bu mu yanlı, ayrı gayrı muamele?
Oyunları sen bul dur de! vicdan Hâkim Bey!

Nasıl anlayış, nasıl ilerleyiş, nasıl harcayış?
Aklım almıyor, kafam karışıyor tak diyorum.
Söylenenler beni dolduruyor, takma diyorum.
Bu gidişleri durdur adalet, adalet Hâkim Bey!

Minareleri çaldılar, kılıfları çoktan uydurdular!
Allah’tan korkmadılar, ailelerine acımadılar!
Büyük belalar, tek tek çocuklarından çıkacak!
Ben görüyorum şimdi, üzülüyorum Hâkim Bey.

Dönmez’ler (f…) usulü yezitçe ayarlandı bilmedim.
Kayıtlar yakıldı, savcı bile uyutuldu sezmedim!
Çığırtkanlıklar, sanmam ki bu kadar yutuldu!
Savunma yazısı, çalınır mı kimin elinde tutuştu?
Ayrı muhakkik, defterler hülyalarda yetmedi!
Yatma kalk uyan! kıyamet kopacak Hâkim Bey!

Ziyaeddin UZ nerede, şimdi Harput’a çıktım?
Babasının yanında dediler baktıkça baktım.
Fatiha ile selam verdim, neredesin gör dedim!
Ateş sarsın “Şehri El Aziz-i” kalk kalk Hâkim Bey!
Selâları “İmam Efendi” okusun, uyan Hâkim Bey!