Hakim Bey Şiiri - Levent Sadık Yavuz

Ben Ağustos'tan nefret ettim hakim bey.
Geçen yıl...
Kimseler sevdiremez daha.
Nefesim kesildi çünkü.
Ben
Hüngür hüngür ağlamanın hakkını
İşte o zaman verdim!
İlk defa o kadar kan çanağı gördü annem gözlerimi,
İlk defa sesimin o kadar titrediğine şahit oldu babam;
Sadece sesimi duyabiliyordu zaten.
Görebiliyordu,
Ama öyle de görmek olmaz ki hakim bey...

Sakalları da çok yakışmış.
Ama ağlamak hiç yakışmıyor ona hakim bey..
Onun ağladığını görünce, hani böyle boğazına taş koymuşlar gibi hissedersin ya,
Heh işte ben hissetmekle kalmıyorum.
Yaşıyorum!

Ulan diyorum, ulan Allah kahretsin
Senin gözyaşlarını akıtanları,
Allah kahretsin tebessümünü bize çok görenleri...

Yerin dibi ne kadar derin bilmiyorum ama
Allah büyüktür hakim bey!