Daha küçücüktü
Kara kaş kara gözlü
Çokta sevimli bir çocuktu
Gelirken ne umutlar
Ne hayaller kurmuştu
Şimdi bir yandan
1
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Devamını Oku
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Evet...Bunlar bizim öykülerimizden...
Ve kimi öyküler yaşamın gerçekleriyle bire bir örtüşürler.
Şiirdeki dram gibi.
Yaşamın yankılandığı yerden getirilen gerçekleri görüyorum şiirde ve bir kez daha kendimden geçiyorum.
Yüzleşilmesi gereken çokça olgudan birini daha şiirde buluyorsunuz okur olarak.
Kutluyorum Değerli KALABA'yı.
Erdemle.
Ah benim bahtı kara Mazlum'um ah! Sendemi faka bastın belki!Ne yazık ki herkes senin gibi kader kurbanı değil..Dilerim seni güzel günler bekliyordur..10 puan gümüşhaneden
Ey çocuklar çocukça büyüyün, büyükçe değil!
Hakim Bey,
Halden anlayan,
İyi yüreklı, babacan bir adamdı.
Durumu anlayınca;
Gözleri doldu,
Bogazı tıkandı.
Yüreği derinlerden sızladı.
Belli ki,
Çocuğu dışarı salacaktı.
Bunu anlayan çocuk,
Hemen söze atıldı.
Bir ricam var hakim amca.
Belki,
Karnımı doyururum kırıntılarla.
Ama,
Nerde kalırım bu kara kışta,
Bu yağmurda karda.
Bu fırtınada, ayazda.
Salme beni dışarlara.
Bu kışı geçireyim mapus damında.
Nolursun hakim amca,
Salma beni kahrolası sokaklara.
Bir daha suçlu olarak,
Çıkmak istemiyorum karşına.....
Yüreğinize sağlık. Okurken bile tuhaf oluyor insan. Saygılarımla.
Yuregine salik ustadim etkileyici bir siirsel hikaye olmus
cok guzel akici ve bastan sona kadar muhtesem bir
guzellikte.
Kutluyorum sizi kaleminiz daim olsun...
Gerçekten çok içten ve baştan sona akıcı bir şiir olmuş. Birbirinden haberi olan insan sever toplum olmalı. Ne insanlar öldürülsün, ne de Mazlum kimsesiz açıkta kalsın.
Mutluluk için şiirimden;
Şikayet eder insanlık,
Çare aranır mutluluk için.
Herkes umduğunu ister,
Herkes bireysel düşünür.
Bireysellik hayvana,
Toplumsallık insana.
Kanunu mu değişti yoksa sonsuzun?
İnsanlık cılız, hayvanlar şişko.
............
Yüreğinize sağlık başarılı çalışmalarınızı okumaktan mutluyum yürek sesiniz ve coşkunuz ancak bu kadar güzel mısralara yansıyabilir duygularınızı anlatan şiiriniz için sizi canı gönülden kutlarım başarınız daim olsun tebrikler. Saygı ve sevgilerimle.
Düzenin kimsesizleştirdiği insan...Yalnızca bir kar aleti olarak düşünülen insan...Ve gene bütün yaşamları ve ilişkileri belirli bir grubun lüksüne göre düzenlenerek ömür sürmeleri öngörülen insan kitleleri...Adına yaşam dedikleri bu cehennemin bir kesitini sunuyor şiir...Ve insanın nefreti daha çok artıyor bu sömürü düzenine...Saygıyla kutluyorum sayın şair...
Hakim bey beni çok uzaklara götürdü ilk okul yıllarına ikinci sınıfta kirbitçi kız sizde hatırlarsınız öğretmen bana okuttuğunda ağlamaktan zor okumuştum başımı okşarken kendi de gözyaşlarını silmeye çalışıyordu ona benzemese de çok etkileyici sokakta bunun gibileri o kadar var ki büyüklerimiz el verseler belkide onlarda hakim savcı sanatçı olabilirler yüreğiniz ve kaleminiz daim olması dileyile harikalar yaratmışsınız kutluyorum sizi
Sosyal yapıdaki en büyük yara. Çocuklarımız, hapishaneyi tercih ediyorsa üşümemek için, sorumlular uyanmalı. Öyküleştirerek sunmanız güzel olmuş. Mazlum, Mehmet Akif’in Küfe’sine, Tevfik Fikret’in Haluk’ una kadar götürdü bizi. Mazlum’ların kardelenler olması dileğiyle.
Bu şiir ile ilgili 152 tane yorum bulunmakta