Hakim Allah Şiiri - Hilmi Can

İnsan melek cin şeytan, hayvanat börtü böcek,
Gelişine sebep ne, acep neler görecek?
Nerde nasıl, ne kadar, yaşayıpta ölecek?
Kâinat gerçeğinde, külle hakim Allah ım.

Yüksek dağın üstüne duman sisi serensin
Zifiri karanlıkta, görmeze yön verensin.
Derya turab içinde hayatı var edensin
Od a suya havaya yele hakim Allah ım.

Güneşinle kavrulmuş çöle yağmur iniyor
Arş u âlâ fezada Burak a Can biniyor
İnanan niyazında ruha rahmet siniyor
Gönül göze yüreğe dile hakim Allah ım.

Ruy i zemin altında, ateşle su birlikte
Birbirine temassız, yürür aynı hürlükte.
Gökten inip çıkıyor, us şaşırtan gürlükte
Yağmur bulut gözeye göle hakim Allah ım.

Yokluğu var edersin varlığı yok hükmünle
Âleme bahşeylersin sağlığı kereminle.
Kulu ihya eylersin cennetin cemalinle,
Akıl beyin bedene ele hakim Allah ım.

Onsekizbin âlemde nizamınla yoğrulan
İmanıyla nurlanıp imansızsa kavrulan
Yeyip içip konuşup emekleyip doğrulan
Ezelden doğan ölen döle hakim Allah ım.

Her mevsim aya mahsus binbir türlü güzellik
Canlı cansız varlıkta, akıl almaz özellik
Renk tad koku dokunma duyuş dirlik düzenlik
Dikeni hoş görülen güle hakim Allah ım.

Yeraltı derya dibi, gökte dağda ovada,
Sürünenle yürüyen kanat çırpan havada,
Ağız açıp Yüce den azık bekler yuvada,
Kuş kanadı telekte, tele hakim Allah ım.

Milyarlarca akıldan farklı sual sorulur
Kimi coşup taşarken, kimi serde durulur.
Herbirinin gönlünde, ne hayaller kurulur,
Can zihninde niyete bile hakim Allah ım.