Hakiki DOST Kimmiş, Anlayamadın
Nicesine bel bağladın, sarıldın.
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Gâhi gönül verdin, gâhi kırıldın,
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Amca, teyze, evlat, ana, baba, yâr
Sevgisi tükenir hep azar azar.
Sonunda terk eder, şaşacak ne var!
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Boş bıraktın nefs atının gemini,
Boşa çektin bunca dünya gamını.
Boş geçirdin en kıymetli demini,
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Hakikate yüz çevirdin, duymadın,
Dert edinip rahatına kıymadın,
Gencim dedin, erken dedin aymadın.
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Sussan da içinden geçeni bilir,
“Yürüyerek yaklaş, koşarak gelir! ”
Fikret der; O’nunla ölüm de ölür!
Hakiki DOST kimmiş, anlayamadın.
Fikret GÖRGÜN
Fikret GörgünKayıt Tarihi : 28.9.2013 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!