Dağların üstündeki eriyen kar gibi
Suskunluğum Beni alıp götürüyor
Hakikatlara nurlara
Bir vadinin tabanında aktırıyor beni
Bazen denize…
bazen de çorak topraklara yar ettiriyor
Menzilden menzile koşturuyor
Yorulmadan durmadan okunuyor nurlar
İçimde bir mutluluk bir heyecan
Gıdasız ruhuma dermandır hakikatlar nurlar
Elimizden düşürme allahım
Yoksa dünya olur bize zindan
Kurandan almış feyzini
Hakikatlar nurlar
Ocak 2017
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!