Hakikate Nakış Erenler...gülce yunusca

Ezelde ebedde, zâhir bâtında
Gönül otağıma akış erenler
Tarikte, malikte, rahmân katında
Hakikate nakş erenler
……….............Biri Ehli beyt’ im, bir Kelâmullah
................................Şah- ı merdan, Resûlullah

Bir kalıba dökülmedik
Yama olup sökülmedik
Kâinatın tarlasına
Yad yaban ekilmedik
…........Yağdık katre katre yağdık
………......Karıştık ummana biz.

Âlemi, Âdemi var eden Allah
Şaşmayan pervane dönüyor billâh
Gâh söner yıldızı, doğar güneş, mah
Hikmeti şavk bakş erenler
..............Göklerin gözyaşı, katredeki iz
..........................Ocağında sevda, sönmeyen koruz
......................................................Aynı od’ un aleviyiz
..............................................................yabancı değiliz biz

Saklama ışığını serpiştir güneş isen
“ Bu senindir bu benim” deme, hakkı seversen!
Hem senindir hem benim, dem’ iyiz hakikatin
Mevlâmız, yolumuz birdir Erenler
…………………….Kurulmuş bozulmaz ki yer, gök, deniz

… /…
Bir zaman Ferhat ile güzel Şirini vardı
Şirini için Ferhat dağı taşı delerdi
Sevdalı yürekleri birbirine melerdi
Ne Şirin Ferhat’ a vardı Erenler,
........Ne Ferhat murada erdi; kaderdi
…/…
Gerçek nerde düş nerde,
Bahar nerde kış nerde?

Not: Yunusca’ nın (6+5 ve 4+4, 4+4 ve 3+4, 7+7 ve 6+5) hece kalıplarıyla yapılandırılmıştır.

Refika Doğan-Antalya/ Ekim 2009