Et kemikten bir binaya oturdum
Bin bir türlü görünüşe büründüm
Nasıl görür isen öyle göründüm
Her şey bahanedir var olan benim
Anne oldum küçümsendim atıldım
Çocuk oldum küçümsendim satıldım
Bilge oldum yalnızlığa katıldım
Her şey bahanedir var olan benim
Çok konuştum gevezelikle dışlandım
Bu nedenle bende biraz hırslandım
Baktım gafil uykudadır uslandım
Her şey bahanedir var olan benim
Bazı ummanlara dalıp da durdum
İnsanlara bakıp kendimi buldum
Dünya hanesinde birazcık durdum
Her şey bahanedir var olan benim
Her zaman mazlumdum sabırla durdum
Böylece kendime çıkar yol buldum
Hep ezilenler ile ağlayıp güldüm
Her şey bahanedir var olan benim
Her yerde insanları izleyip durdum
Onların halini gizleyip durdum
Kendin bilmezleri her zaman bildim
Her şey bahanedir var olan benim
Sessiz oldum dervişliğe büründüm
İnceledim incelekten süzüldüm
Kibirliler yanında hep ben ezildim
Her şey bahanedir var olan benim
Biriz dedim birlemeye çalıştım
Alaycılar alay etti alıştım <<<
Gönlümdeki padişaha danıştım
Aşık İlyas a der var olan benim
İlyas Ateş
Kayıt Tarihi : 19.4.2016 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde hakikat kendisinin et kemikten bir binadan seslendiğini, kendisinin zamana anlayışa göre açığa görünüre çıktığını, her şeyin bir bahane olduğunu, her yaratılanın bir bahane bir araç olduğunu varolanın tek kendisi olduğunu, bir hikmet sır olduğunu, anlayışlara göre bu alem ona göre bir düzen içinde dönüp duruyor, anlayışlar kavrayışlar yükselirse her şey bir şey olduğu birinde her şey olduğu Hakikatın insanda olduğunu anlatmaya çalıştım...
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (8)