Hakikat Tabutu Şiiri - Mesut Tari

Bir an donar kalemim Sırçalı sarayımda
Harf harf dökülür kanım bu hiçlik girdabında
Saatler bir urgan gibi sarar bütün ruhumu
Bir meşveret meclisi bir idam sehpasında

Billurdan sesler gelir gece karalığında
Ne yana baksam bilmem idrakin kıyısında
Her adımda bir çığlık, her nefeste bir feryat
Bir yanım secde eder bir yanım celladımda

Çığlıklar koparmışım eskici tezgâhında
Bir kefaret ararım Yusufun zindanında
Heyulada boğuldu yaldızlı sahte dünya
Bir perde kapanıyor ansızın şuurumda

Kurtuluş bir damla su anamın duasında
Yol biter yolcu kalır bu uçurum başında
Bana düşmez bilirim kurşunlarda can vermek
Bir yanım nur içinde bir yanım karanlıkta

Kayboldu her hakikat yüz yıllık aynalarda
Cansız ve hissizmişim zifiri sokaklarda
Hayaletler sürüklenir ardımda nefer nefes
Bir yangının külleri bezirgan pazarında

Bir avcı bekler beni zamanın pususunda
Adım adım yaklaşır sevgilinin koynunda
Kapandı bütün yollar kaybolur ayak izim
Bir an durur gözlerim o mana ressamında

Ağla yaralı gönlüm bu düğün sabahında
Dökülür kanlı yaşım süzülür yanaklarda
Söndü istikametler yıkıldı boş duvarlar
Bir sırra düştü kalbim hakikat tabutunda