Hakikât-i Muhammediye Şiiri - Ali Rıza Ünal

Var mürşidi kâmile insan-ı kâmil olagör
Hilkât-i alâ sendedir sen talibi olagör
Kendini hor,hakir eyleme nefsi hevaya
Eşfa-ü alâ sendedir sen matlubun olagör

Mektebi dünyaya mağrur olma gafiller gibi
Tahsili marif eyle her cihetten azad olagör
Devlet-i arz devran-ı fani, kime kalmış baki
Arif ol seyri sülük ehli hal-e, dür-ü insan olagör

Her hadis sahihtir sanma müşkil ve sırr-a rest muğlak.
Kenz-i mahfi nefsin kevn-i mekâna nist cüzden kül-e hak
Ne mecalin ne iraden var ne ettin düne bu güne bak
Zatın zatından bi haber hicap olmuş, sırra tavhit olagör.

---Lügâtçe ------------
Mürşid:tasavvufi Anlamda hakka visale vesile gerçek
Varisi Muhammed Yani Hz Muhammedin varisi.
Mürşit-i kâmil: Muhammedi meşreb üzere yaratışış sırına
Vakıf o sırdan haberdar olan olgun insan yAni nefsini bilen
Rabbını bildi sırrının kamili mürşidi.
Hilkât-ı alâ: yaratılışın en üstünü en harikası
Eşfa ü alâ: hastalığı def-e çok faydalı olan, şifa bahş olan.
Tahsili marif: gerçek ilim sahibi olmak.
Cihet : yan,yön cephe.
Devleti Arz: bu dünya varlığı.
Seyr-i sülük: ilmi hal ehline yapışıp seyr etmek
Ehli Hal: uzmanı olduğu alanı iyi anlayıp yaşayan
Kitap okuyarak taklit eden değil bizatihi yaşayan haşir
Neşir olan kişi.
Dür-ü insan : inci cevher insan.
Kenz-imahfi : gizli hazine.
Kevn-i mekân: hudus, varlık var olmak vücut,alem kâinat.
Hicap : manevi Perde.
Nist : değildir yoktur.