Hakikat Gömleği - Garib Çoban
Kendinin sıfât-ı nefsâniyyesine batmış olan bir kimse.
Nefsinin dikenleri üstünde yürüyen, kendi kusurlarını göremeyen kişi.
Zamanımız dar!..
Yeni insanlar tanımaya, bir yerde oturmaya, düşünmeye ve hatta hissetmeye dahi zaman bulamıyoruz.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




"Sarraf olmaya gerek yok..."
Çıkarlar çatışınca ölçülür değerin...
Menfaat terazisinde!
Öyle birinde sevginin hası değil, sahtesi vardır!
Birini sevmesi için, ondan beklentisi olması yeterlidir!
O nedenle aşk,
Ki o sevginin "üst makamıdır" ve gerçeğin kendisidir,
Ancak iyiliği, güzelliği barındırır,
Onda sahtekarlığa, yalana, dolana yer yoktur!
Dedim, ben de..
Tebrikler Engin Bey..
Bunca sahte insanın arasında samimi insan,
çölde açan gül gibidir.
Aşkın olduğu yerde hiçbir kötü güç var olmaz,
seven hiç kimse doğru yolda kaybolmadı...
Sizden olan şeyi sevginizi,
yani içinizi nefsinize karşı koruyun,
içiniz ise sevgilinin evidir...
Değerli Gönül Dostu,
Bu şahane, özlü dizeleri herkes okumalı bence,
Şiiriniz diğer şiirleriniz gibi çok güzel...
Kutlarım Üstadım,
Gönül sesinizden kaleminize,
Kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız.
Gönül dolusu selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta