Sanki tamamıyla boş, gereksiz ve lüzumsuz,
Dünya denilen yerde, yine de hep mecburuz…
Bir kural dâhilinde, her anı yaşıyoruz,
Hakikat ya da bâtıl, bir yolu seçiyoruz…
Hakikat apaçık tek, içinde Rab’bimiz var,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi