O cevval kadının nedense sönmüş neşesi
hüzünlü yüzüne düşmüş akşamın gölgesi
solmuş gözlerinin o güzelim Menekşesi
kısık sesle hüzzam bir şarkı terennüm eder
güne inen akşam gibi gölgeler ve keder
zikreder gibidir akşamı bildiren saat
kökten sallayıp sarsmış koca çınarı firkat
sanki kalmamış zarif endamından eser
vazgeçmiş yaşamaktan da perişan derbeder
nerde o tablodaki kadın nerde şaheser
bir cevval kadındı nedendir sönmüş neşesi
solmuş gözlerinin o güzelim menekşesi
güne inen akşam gibi yüzünde gölgeler
yine aynı hali tavrı yine aynı rikkat
uzaklardan gelen sese kulak verir bir an
içine ferahlık doldurur okunan ezan
sarar huşu ile on bir ayda gelen sultan
kalbindeki iman ruhuna dolar neşeyle
bu kez Saba makamıdır dilde terennüm de
birer birer yanar minarelerde mahyalar
dirilir birden kalp tecelli eder hakikat
12/Ağustos/2010/Perşembe
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 12.8.2010 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzeldi, kaleminize, yüreğinize sağlık...
Ben de bu güzel çalışmanız bahanesi ile Ramazanınızı kutluyor ve tüm sevdiklerinizle ve sağlıkla daha nicelerine eişmenizi diliyorum....
TÜM YORUMLAR (1)