Hakikat! Şiiri - Emsal Toprak

Hakikat!

Nasıl başlarsa öyle bitermiş
Tecrübeyle sabit olan hakikat
Hayale önden umuda geriden dermiş
Sevgi çiçeği yolda solan hakikat

Kiminin bahtına hep sabır düşer
Kimisi kendi kuyusun deşer
Kiminin umrunda mı alem-i beşer
Ömür; kum saatine dolan hakikat

Topla, çarp sonra böl çıkar
Akarsu daima yolunda akar
Bal yiyen hergün gün gelir bıkar
Kısmet, gelir gider kalan hakikat

Ne yapsan unutamazsın belki birini
Dolduramaz hiç kimse O'nun yerini
Yanarsın kimseler silmez alın terini
Ellerin, gözyaşını silen hakikat

Her hesap sendeki hesaba uymaz
Senin saydığını başka el saymaz
Kimi güler geçer kimisi duymaz
Yok anandan başka bilen hakikat

Uzamaz mesafeler sel olup taşsan
Kısalmaz yollar yürüsen koşsan
Yeni bir menzile hergün ulaşsan
Takvimdeki yaprakları çalan hakikat

Her iş bitti rahatım dediğin anda
Heyhat ki zaman da biter insanda
Kâr eden hiç yok herkes ziyanda
Son namazı musallada kılan hakikat

Gün günü aratır gece geceyi
Hergün çöz yeni bir bilmeceyi
Darlandığında söyle iki heceyi
Allah var, gerisi yalan hakikat...
Allah var, gerisi talan hakikat.
Emsal TOPRAK...