Hakikat Şiiri - Bayram Mecit

Bilirim ki koynunda kimse sefa sürmemiş
Ben senin dizlerinde her mihnete razıyım
Suçu gelin etmişler, kimse güvey girmemiş
Ben senin gözlerinde müebbete razıyım.

Gel gülüm hıçkıralım gizleme gözyaşını
İncitmeden belini ve eğmeden başını
Usulca ser üstüme hakikat çarşafını,
Sen çoğalan düşlerin, ben gerçeğin azıyım.

Sensiz dünya bir boşluk, kulak duymaz, göz görmez
Rüzgar bencil bir ıslık, esip kokunu vermez
Yağmur öteme yağar, kar susuzluk gidermez
Sensiz tüm mevsimlerin ben en kurak yazıyım.

Seni sevmek ne demek, şöyle bir düşün taşın
Esamesi okunmaz Kaf dağında bir taşın
Ve ben ki Mahsuni’nin ve ben Neşet Ertaş’ın,
Ve ben tüm ozanların teli kopmuş sazıyım.