Hakikat Şiiri - Yasin Nebioğlu

Kenarından geçtim,
-düzmece oyunlarının,
Ölümü yakıştırmadım,
-güller efendisine, enbiya ya
Masun sevgiler besledim,
-çatlak vazomda,
Bir ölmemeye gelmedim,
Bir de aldatmaya.

Maneviyatına sindim,
-ziyasına,
Nur saçıyordu,
-gözleri kamaştıran.
Köprü kurdum,
“A” kelimesinden, “M” kelimesine,
Diller suskundu,
Şaha kalkmıştı,
-taç giyen taşlar,
Ve şendi tüm simalar.

Ve sual edilemeyecek,
- hikmeti vardı.
Tanımsızdı mevcudiyeti.
İyiye nurdu, kötüye nar,
Anlatılamazdı şavkı,
Mümkünatı yok;
Varlığı edilemezdi inkar.