Hakikat;
göğe değil insanın kendi içine saklanmıştır.
Aradığın ışık,
uzaklarda değil,
karanlığını dürüstçe görebildiğin yerdedir.
Kendini kandırdığın müddetçe
hakikat susar;
kendine doğru yürüdüğün anda
sana konuşur.
Ey can;
gerçek,
sahip oldukların değil,
terk edebildiklerinle ölçülür.
Hakikate varmak isteyen
önce kibirden soyunur,
sonra da nefsinin gölgesini
güneşe tutar.
Çünkü hakikat,
içinde bir ben daha olduğunu
fark ettiğinde başlar:
Suskun, derin,
Hakk’a daha yakın olan ben...!
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!