Hakikat Şiiri - Mustafa Orhan Duyar

Hayat kısa, hayat garip,
Bir yolculuktan ibaret ömür..
Yaşarken nasibin alıp,
Koymak gerek; gönüle köz, dile söz.

Yürürken karanlık, ıssız caddede,
Çıtırdı çıtırdı işler soğuk, geceye,
Her adımda bir adım daha eskir kaldırım,
Kimliği, vakti, bir bilinmezdir, hangisidir kaldırımı çatlatacak o son darbe.

Vakit denilen şey, hayalde gizli sanki,
Gizli olan aşikar, aşikar saklı belki,
Dünya güneşi, ay dünyayı, insan geceyi takipte,
Vakit peki hangisine, ecel kime esir şimdi?

Alınan nefes, çekilen koku değil sıradan,
Duyulan bir ses, duyarsan, ben varım, diyor,
Kalp atarken, tak, tak, tak durmadan,
Bir düşün, kuşlar, dallar ve rüzgar kimi zikrediyor?