Hakikat Şiiri - Emel Dal

Doktor girmemiş o köyde
Topluca aşı olurduk hep
Ağlaşırdık geceleri anamızın koynunda
Hep bu vakitler arardım anamı ;
“Korkma yavrum,acımayacak”

Fakat hakikat hep peşinde sürülerimizin
Bir dedemden kalma dükkan kalmış elde
Bir de beni avutan hemşire hanım ;
“Korkma,acımaz”

Çepeçevre sarar oldu gurursuzluk
Kaçtık biz hep
O köyden
Anamızın koynundan
Hemşire hanımdan..

Neyine yetmemişti?
Ne haddine senin göklere uzanmak derdi?

O ekmek telaşı yok mu
Ne diye dürüst olursun
Senin harcın mıdır iyi insan olmak(!)

Firuzemi vermişler bir başkasına
Ekmeğin olsa çağırmaz mıydın çeşme başına
Yine o gece ağlamamış mıydın
Ananın koynundan hemşire hanıma sığınmamış mıydın?

Ne idi bizi dışlayan?
Hakikatten bile dışarıya ;
Dedim ya hakikat..