Hakikat Şiiri - Afşin Dualı

Çok insan tanıdı bu fani,
Çok olaylara gerek tanıklık etti,
Anladı gerek ekserinin göründüğü gibi olmadığını,
Acılar çektik anlamadılar..

Acıyı tatmadılar ondan,
Kendini hakim sananların hiç olduğu,
Kendilerinin kabadayısı olduğunu gördüm de ondan,
Ciddiyet hiç yoktu..

Küçük çocuğun ciddi duygusuna kandım,
Gerçekti ondan,
Kendilerine oyuncak aradılar,
Sefilliğe yol aldılar..

Maskeleri düşünce zorda,
Gerçeği gördükte ondan,
Yargısız infazlara masumlar yandı,
Duvarlar arkasına gizlendi suçlular..

Oysa hepsi korkaktılar,
Zerrece menfaatsizlikten yoksundular,
Görünce haykırdık,
Haykırınca sindirildik..

Tepemize çıkıp aşındılar ondan,
Yürekleri hiç olmadığı kadar hisli,
Temiz yüreklere adım atamadılar,
Yüzlerine vuruldu gerçek kaldıramadılar..

Yenik düştüler masum çocuğun cesaretinede ondan,
Hakikâti zora düşünce şaşırdık,
Sabır kalmadı çocuk bizden,
Sabırsızlığı sabrederek öğrendikte ondan..