Ol melek sûr üfleyince yerde gökte çalacak,
Ol ki ol dem âdemin kâmûsı cânın alacak.
Kâfirânın, şârikânın aklı ol gün duracak,
Yalnız ondan geçmeyenler bâb-ı cennet alacak.
Gün odur kim kâmusından Hak ki her şey soracak,
Aşk şarâbın katresinden ol içenler gülecek.
Ben tarafsız! Bil habîbim, dû düşündüm yek dedim,
Yekle dû'yu bilmeyenler nerde bilmem kalacak.
Ey Fuzûlî! Hoş dedin! Hoş oldu gönlüm yârenim,
Ol kasîden içmeyen içenle bir mi olacak?
Dâimâ haykırmadan rahat etmez bu deli,
Dinleyen kalb nûr ilen mi, hâr ilen mi dolacak?
Râşid aşkın bendesiymiş, Dürr-i Deryâ nûr imiş,
Ol gün aşka kıyan annesiz babasız kalacak.
Kayıt Tarihi : 21.3.2005 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!