Fersiz, boş bakışlarda bugünüm
Dolaşıyorum naçarca sokakları
Gözlerimde bir bir yaşam manzaraları
Nereye baksam, kimi görsem
Her şey ben gibi, yalnız birileri
Gerçekleri görende var görmeyende
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İşte bu yaşamın taa kendisi Aysel. Bilende var bilmeyende.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta