Salıncaklara oturarak binmez di hiç.
Göğsünde ki şal süzülürdü ayakta.
Olmasada gökyüzünde salınan rüzgar,
O bakışlarında hissederdi.
Bazen dokunmak gerekmediğini. Hissetmeyi bilmekti.
Rahvan adımlarla da olsa sevdiğinden uzaklaşmayı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta